📖 అధ్యాయం 15: శ్రీకృష్ణుని విరాట్వాంతం – ద్వారకా నాశనం మరియు భగవంతుని భూమిపై విరమణ
అధ్యాయం 15: శ్రీకృష్ణుని విరాట్వాంతం
ప్రపంచ చరిత్రలో దైవం స్వయంగా అవతరించి, ధర్మాన్ని నిలబెట్టిన ఘట్టం ఇది.
శ్రీకృష్ణుని విరాట్వాంతం, శ్రీకృష్ణుడు—యోగేశ్వరుడు, చతుర్బుజుడు, భక్తప్రియుడు—ఈ భూమిపై తన అవతార పాఠాన్ని పూర్తిచేసిన అనంతరం ఎలా విరమించాడో, ఆ ఘట్టమే ఈ అధ్యాయానికి కేంద్రబిందువు.
కురుక్షేత్ర సంగ్రామం అనంతరం భూమి మీద ధర్మం పునరుద్ధరించబడినట్లైనా, అధర్మానికి మూలంగా నిలిచిన యాదవ వంశంలో అహంకారం, మదం, అధిక శక్తిసంపన్నత వల్ల ఒక నాశన ఘట్టం ఏర్పడింది. ఈ అధ్యాయం ద్వారా, ద్వారకా మహానగరము ఎలా నశించిందో, శ్రీకృష్ణుడు భూమిని ఎలా విడిచినాడో మనం పరిశీలించబోతున్నాం.
🌉 యాదవుల అహంకారానికి మొదటి సంకేతాలు
శ్రీకృష్ణుని విరాట్వాంతం, ద్వారకా సామ్రాజ్యం పరాకాష్ఠలో ఉన్నప్పటికీ, శాంతి సుదీర్ఘ కాలం నిలవలేదు. యాదవులు సంపద, శక్తి, రాజకీయ ఆధిపత్యం చేత మత్తులో మునిగిపోయారు. ధర్మాన్ని ఆలకించటానికి కాదు, తమ బలాన్ని ప్రదర్శించడానికి వారు సిద్ధమయ్యారు.
ఒకదినం ఋషులు ద్వారకకు వచ్చినప్పుడు, యాదవ యువకులు వారిని పరీక్షించాలనే మూర్ఖత్వంతో సంబందించిన అపచారం చేశారు. సముద్రదేవుడిని ప్రసన్నం చేయాలని సద్గతుల తపస్సుకు గల విలువను అవమానపరిచారు. అప్పుడు మహర్షులు శాపం ఇచ్చారు:
“యాదవులు స్వయంగా తమ ఆహంకారంతో తమ వినాశనాన్ని తెచ్చుకుంటారు. మీ వంశం దుర్వినాశానికి లోనవుతుంది.”
ఈ శాపం రాబోయే విధ్వంసానికి ఆరంభ సూచన.
అధ్యాయం 15: శ్రీకృష్ణుని విరాట్వాంతం
🪓 ముసలితో మహానాశనం – శాప ఫలితంగా నాశనం
ఋషుల శాపానికి ఫలితంగా, యాదవులు ఓటమి వైపు సాగడం మొదలైంది. శ్రీకృష్ణుడు ఈ భవిష్యత్తును ముందే అంచనా వేసాడు. అయినా, దైవమైన అతని ప్రయత్నాలు అహంకారాన్ని మార్చలేకపోయాయి.
ఒక సందర్భంలో, యాదవులు సముద్రతీరం వద్ద పండుగ సందర్భంగా కలిసారు. అక్కడ తాగే మద్యం ప్రభావంతో, మాటల పంచాయితీ ఘర్షణగా మారి, చివరకు ఒకదానిపై మరొకడు ప్రయోగించిన తాత్కాలిక ఆయుధాల ద్వారా రక్తపాతం మొదలైంది.
అక్కడ ఉన్న మట్టి ముసలులు, శిలలుగా మారి, ఆయుధాలుగా మారాయి. వారే వాటితో పరస్పరం వధించుకున్నారు.
“మూఢులు తామే తామిని నాశనం చేసుకున్నారు” – ఇది శ్రీకృష్ణుని ప్రగాఢమైన మూకుళం.
తొలిసారి కాకపోయినా, ఒక సమూహం నాశనం దానికే కారణమైన ఘట్టంగా ఇది నిలిచింది.
🧘♂️ శ్రీకృష్ణుని త్యాగ గమనము
యాదవుల అంతం అనంతరం, శ్రీకృష్ణుడు ద్వారకా నుండి తన పరమధామ ప్రయాణానికి సన్నద్ధమయ్యాడు. వృద్ధ దేహంలో ఉన్న తన పున్యచర్యను ముగించేందుకు, వనానికి వెళ్ళాడు. అతను యోగధ్యానం చేయడం మొదలుపెట్టాడు.
ఈ సమయంలో, జరhunter అనే వనవాసి, దూరం నుంచి శ్రీకృష్ణుని పాదములను జింకగా పొరబడి చూసి, పంజా బాణంతో గాయపరిచాడు. ఇది యాదవ నాశనానికి తుదినాళం కావడమే కాక, భూమిపై భగవంతుని దివ్యనాటకానికి ముగింపు ఘట్టం.
అయితే, శ్రీకృష్ణుడు ఆ వనవాసిని క్షమించాడు. అతనికి ధర్మబోధ చేస్తూ ఇలా అన్నాడు:
“నీవు కేవలం సాధనం మాత్రమే. నాతో ప్రయాణం పూర్తయింది. నేను నా స్వస్థలానికి తిరిగి పోతున్నాను.”
ఈ సందర్భం విశిష్టమైనది. ఎందుకంటే అది భగవంతుని త్యాగానికి గుర్తుగా నిలిచింది. శరీరం మానవమైతే కూడా, ఆత్మ పరబ్రహ్మస్వరూపం అని అది ప్రకటించింది.
అధ్యాయం 15: శ్రీకృష్ణుని విరాట్వాంతం
🌊 ద్వారకా నగర మునిగిపోవడం
కృష్ణుడు భూమిని విడిచిన కొద్ది సమయానికే, ద్వారకా నగరానికి సముద్రం తాకింది. అది భూమిలో మునిగిపోయింది. శిలలతో నిర్మించిన గోపురాలు, ఆలయాలు, వీధులు—all vanished beneath the sea.
ఇది పౌరాణికంగా గడచిన శకానికి తుదిచాపట్టుగా నిలిచింది. శాశ్వతమైనదేమీ లేదని, ధర్మం తప్ప మరో ఆశ్రయం లేదని ఇది తెలియజేసింది.
అటుపై అర్జునుడు, కొద్ది మంది జీవించిన యాదవులను తీసుకొని హస్తినాపురానికి బయలుదేరాడు. కానీ, అనూహ్యంగా తన గాండీవ ధనస్సు పనిచేయలేదు. అర్థమైంది—కృష్ణుని సహాయమే ధర్మపోరాటానికి అసలైన ఆధారమని.
🌌 శ్రీకృష్ణుని అవతారార్ధం – మూలసారాన్ని తెలుసుకోవాలి
శ్రీకృష్ణుని అవతారానికి ముఖ్యమైన తాత్పర్యం మూడు దశలుగా పరిగణించవచ్చు:
- ధర్మ స్థాపన: అరిష్టాలను ఎదుర్కొంటూ, అశక్తులకు శక్తిని ఇచ్చినవాడు. పాండవులకు తోడుగా నిలిచి, ధర్మయుద్ధాన్ని నడిపించాడు.
- లీలా విహారము: బాలకృష్ణునిగా, గోపికలతో రాసక్రీడలుగా, భక్తులకు ప్రేమరూపంగా కనిపించినవాడు.
- విరమణ తత్త్వం: నాశనం, వేరుపులు, శాశ్వతత – ఇవన్నీ ఈ జగత్తు ధర్మమే అని, చివరికి తానూ ఈ మాయ నుంచి వెళతానని చూపినవాడు.
🪔 అధ్యాయం ముగింపు
కృష్ణుని విరామం ద్వారా ద్వాపర యుగం ముగిసింది. కలియుగానికి ఆరంభం అయ్యింది. కానీ కృష్ణుడు మరణించలేదు. ఆయనను నమ్మిన హృదయాలలో ఆయన జీవిస్తున్నారు.
“కళియుగంలో నా నామస్మరణే మార్గం” అని భగవంతుడు అన్నట్టు, ఈయన త్యాగం భవిష్యత్తుకి మార్గదర్శకంగా నిలిచింది.
🙏 మహాభారత కావ్యం ముగింపు – ధర్మమేవ జయతే
ఇదే మహాభారత కథకు ముగింపు. కానీ ఇది ఒక ముగింపు కాదు – ఇది ధర్మం పునరుజ్జీవనానికి ఒక ఆరంభం. ఎందుకంటే:
“ధర్మం మాత్రమే నిలుస్తుంది. అధర్మం ఎప్పటికీ క్షీణించిపోతుంది.”
🌺 ఇది పూర్తి గ్రంథానికి తుదిచాపటి.
📘 ముందుమాట
మన భారతీయ సనాతన సాంప్రదాయంలో మహాభారతం అనేది ఒక మహాగ్రంథం మాత్రమే కాక, ఒక జీవనదిశ. ఇది కేవలం యుద్ధగాధ కాదు – ఇది ధర్మం, విధి, ప్రేమ, శత్రుత్వం, భక్తి, త్యాగం, మానవతా విలువల సమన్వయంగా గల గాథ.
ఈ గ్రంథం సమస్త భారతీయ సంస్కృతి, చరిత్ర, తత్వశాస్త్రానికి అద్దం పట్టే స్థాయిలో ఉంది. ఇందులోని పాత్రలు – శ్రీకృష్ణుడు, పాండవులు, ధృతరాష్ట్రుడు, కౌరవులు – మన లోకంలోని ప్రతి వ్యక్తిత్వానికి ప్రతిరూపాలు. వారి ఆలోచనలు, చర్యలు, విజయాలు, వైఫల్యాలు మనకో బోధన. వారి decisions మన decisions లాంటివే. అందుకే, మహాభారతంని “మనిషిలోని మానవతా ప్రతిబింబం” అని చెప్పవచ్చు.
ఈ రచనలో నేను ప్రయత్నించినది, ఆ మహాపురాణాన్ని ఒక శ్రద్ధాయుతమైన నారేటివ్ రూపంలో, అధ్యాయాల వారీగా, పాఠకుల కోసం అందించడమే. శ్రీకృష్ణుని జననము నుండి, ఆయన త్యాగగమనము వరకూ జరిగే సంఘటనల సమగ్ర చిత్రాన్ని మీరు ఈ పుస్తకంలో చదవగలుగుతారు.
ఈ రచనలో ముఖ్యంగా:
- ధర్మాధర్మాల మధ్య సాగిన పోరాటం,
- శ్రీకృష్ణుని జీవితం, పాత్ర, మార్గదర్శనం,
- పాండవుల త్యాగం, ధైర్యం,
- కురుక్షేత్ర సంగ్రామం తాలూకు సంఘటనలు,
- మరియు చివరగా ద్వారకా వినాశనంతో ముగిసిన ఒక యుగానికో అంతం — అన్నీ సంక్షిప్తంగా కాకుండా, ప్రామాణికంగా వివరించబడ్డాయి.
ఈ గ్రంథాన్ని చదివే ప్రతి పాఠకుడు తన జీవితంలో ఒక కొత్త దారిని గమనించగలడని నమ్ముతున్నాను. ఇది భగవద్గీతలో చెప్పినట్టు “ధర్మాన్ని ఆశ్రయించు, నీకు రక్షణ లభిస్తుంది” అనే సూత్రాన్ని నమ్మిన వారికో మార్గదర్శక దీపంలాంటిది.
📕 ఉపసంహారం
మహాభారత కథ ముగిసిన తరువాత కూడా, అది మన జీవితాల్లో ముగియదు. ఎందుకంటే ఇది ఒక కథ మాత్రమే కాదు – ఇది ఒక జీవనపాఠం. ప్రతి యుగంలో ధర్మం కోసం చేసే పోరాటం కొనసాగుతుంది. ప్రతి హృదయంలో కృష్ణుని బోధలు ప్రతిధ్వనిస్తాయి. ప్రతి సంశయంలో గీతా ఉపదేశం ఓ జ్యోతి లాంటి మార్గాన్ని చూపుతుంది.
ఈ గ్రంథాన్ని రచించడంలో నాకు ప్రేరణ కలిగించినది శ్రీకృష్ణుని ఆధ్యాత్మిక మహిమ, వేద ధర్మం, మరియు మహర్షుల బోధ. ఇది మీ వరకు చేరినదంటే, అది శ్రీకృష్ణుని అనుగ్రహమే.
ఈ రచన మీ మనస్సులో ధర్మపథాన్ని నొక్కి చెబుతుందని ఆశిస్తున్నాను. పాండవుల ధైర్యం, ద్రౌపదీ గౌరవరక్షణ కోసం కృష్ణుడు చేసిన ప్రమాణం, భీష్ముని త్యాగబుద్ధి, కర్ణుని లోతైన విధినమ్మకం, వేదవ్యాసుని జ్ఞానం – ఇవన్నీ ఈ కథలో భాగాలు కావచ్చు. కానీ, ఇవన్నీ కలిపే మూల తత్త్వం ఒక్కటే: ధర్మమే శాశ్వతం.
ఈ ఉపసంహారంతో, పాఠకులందరికీ నా హృదయపూర్వక కృతజ్ఞతలు తెలియజేస్తున్నాను. ఈ రచన మీ జీవితంలో ఒక ప్రేరణగా నిలిచితే, అదే నాకు అత్యున్నత ప్రతిఫలంగా భావిస్తాను.
ఓం తత్సత్ 🙏
జై శ్రీకృష్ణా!
Share:
